Natuurlijk is Angkor Wat het belangrijkste Khmer tempelcomplex in Zuidoost-Azië.
Maar voor wie niet van massatoerisme houdt en Thailand niet wil verlaten is het Phanom Rung historical park zeker aan te raden.
Het is één van de mooiste oude Khmer monumenten in Thailand.
Het monument is gewijd aan Shiva, een van de belangrijkste goden in het hindoeïsme.
Het landschap, het uitzicht en het feit dat we bijna alleen tussen de ruïnes liepen maakte ons bezoek aan deze spirituele plek zeker de moeite waard.
De folder die we bij de ingang kregen had het over Phnom Rung historical park, zonder de letter ‘a’. Geen paniek, het gebeurt wel vaker dat een plaats of een naam verschillende schrijfwijzen kent. We waren wel degelijk op de juiste plek.
Over de tempel
De naam Ph(a)nom Rung is afgeleid uit een Khmer woord dat uitgestrekte berg betekent. Het complex werd opgericht door een afstammeling van koning Suryavarman I, de ontwerper van Angkor Wat in Cambodja.
De Khmer tempels werden tussen de 10e en 13e eeuw gebouwd op een uitgedoofde vulkaan.
Tussen 1971 en 1988 vond restauratie van het complex plaats.
De heuvel ligt midden in een uitgestrekte vlakte op 65 kilometer van de stad Buriram en hemelsbreed zo’n 30 km van Cambodja.
Genieten in rust en warmte
Het eerste wat ons opviel was de rust en het ontbreken van hordes toeristen. De 39 graden Celsius en de felle zon zorgden voor het nodige zweet op het pad naar het hart van het tempelcomplex.
De weg omhoog
We beklommen de onderste trap naar het eerste platform.
Aan de rechterkant lag een paviljoen (Phlab Phla). Hier zuiverden de koningen zich destijds voor ze deelnamen aan de rituelen bij de hoofdtoren.
Vanaf het eerste platform hadden we een prachtig uitzicht over de weg omhoog.
- We zagen de ‘processional walkway’, een brede weg met zeventig zandstenen palen met op de top lotusknoppen.
- Daarna de eerste Naga brug, de verbinding tussen hemel en aarde, in AngkorWat-stijl versierd met slangen met vijf hoofden.
- En tenslotte de bovenste trap die leidt naar een terras met vier kleine baden. Hier liggen de tweede Naga brug en de buitenste en binnenste galerijen.
- Eenmaal daar voorbij kom je bij uiteindelijk bij het centrum van het heiligdom, de hoofdtoren.
De hoofdtoren
De toren is opgetrokken uit roze zandsteen.
In het centrum staat de Garbhagrha, het fallische symbool van Shiva.
De meeste decoraties in de toren vertellen verhalen over Hindoegoden.
De Garbhagrha
Verder zijn er nog ruïnes van stenen gebouwen uit de tiende eeuw, de resten van het Prang Noi gebouw met een altaar voor een heiligenbeeld uit de elfde eeuw en het bibliotheekgebouw uit de dertiende eeuw N.C..
Een historische plaats
Het is niet moeilijk om je voor te stellen hoe het hier eeuwen geleden was toen koningen, priesters, profeten en gelovigen van heinde en verre Shiva kwamen eren.
En hoe ze in prachtige gewaden met hun gevolg over het brede stenen wandelpad liepen, de trappen omhoog en over de brug die hemel en aarde verbindt naar de hoofdtoren.
Nu staan er souvenir- en eetkraampjes op de parkeerplaats aan de voet van het tempelcomplex.
Waarschijnlijk werd daar tien eeuwen geleden ook al handel gedreven.
Al stonden er toen bij de kraampjes geen auto’s maar olifanten en ossen geparkeerd.
Nog een paar links:
Voer je e-mailadres in om dit blog te volgen en meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.
[mc4wp_form id=”69″]
Geef een reactie