Vier keer naar het Eurovisie Songfestival in Lissabon en de smaak goed te pakken

Mei 2018. Het Eurovisie Songfestival is voor het eerst ooit in Portugal in de Altice Arena in Lissabon. Lekker dichtbij huis voor ons en midden in onze sabbatical, dus we waren erbij! Geweldige arena, veel sfeer en boeiende liedjes met boodschap. En… Israël won, dus in 2019 is het festival weer buiten Europa. Hoe is het om het allemaal live mee te maken en waarom zongen Israël en Australië mee?Dit is ons verhaal. 

De Altice Arena in Lissabon
De zaal van de Altice arena

Van veertig jaar tv naar vier shows live

Met veel inspanning en stalen zenuwen hadden we kaartjes bemachtigd voor vier shows: twee halve finales en twee generale repetities.

De website was alleen in het Portugees en soms was het een gok wat we kochten maar het resultaat was: vier maal in een week naar de Altice Arena in Lissabon.

De Altice Arena ging open tijdens de Expo  in 1998 en hoort met een capaciteit van 20.000 personen bij de grotere indoor arena’s van de Europese Unie.

In deze zaal vond van 7 tot en met 12 mei het Eurovisie Songfestival 2018 plaats.

Salvador Sobral won immers vorig jaar met het prachtige fado lied ‘Amar pelos dois’ en bracht zo het festival voor het eerst, na 53 eerdere Portugese pogingen, naar Lissabon.

verbroedering bij het Songfestival
Muziekliefhebbers uit alle landen bij de Arena, het festival verbroedert

Gedurende deze dagen waren er in totaal zeven voorstellingen, wij hadden er vier en vroegen ons af…

  • Gaat het wel goed met ons?
  • Sporen we nog wel?
  • Zijn we straks oververzadigd en kunnen toekomstige festivals ons gestolen worden?

In de spotlight

In zo’n setting is zelfs de uitvoering van een vals gezongen liedje een hele belevenis!

Meteen bij het betreden van de zaal realiseer je je dat dit niet zomaar een show is maar dit is Eurovisie. Hier gaan zo’n 200 miljoen mensen naar kijken.

Dat verklaart de schitterende set up van het podium, de zaal en de green room. En wat een lichteffecten, geen wonder dat je overweldigd bent. Het Duitse bedrijf Osram, ingehuurd voor de belichting, had 50 statische en maar liefst 750 bewegende spotlights geplaatst. In zo’n setting is zelfs de uitvoering van een vals gezongen liedje een hele belevenis!

Nee, vier shows was niet teveel van het goede. Elk moment in deze Arena met zo’n professionele show is gewoon genieten, dit was een streling voor het oog!

Van ballad naar country rock en van chanson naar een lucratief #metoo kippenlied

Zonder enige voorbereiding is het logisch dat je bij dit lied blijft denken aan een dankbaar persoon of chocolade.

Misschien had je dit jaar geen tijd om de liedjes vooraf op YouTube of Spotify te beluisteren. Jammer, want om al die verschillende sounds en songs uit 43 landen te kunnen waarderen is het nodig dat je je er een beetje in verdiept van te voren.

Dat is ook heerlijk om te doen. Bij ons galmen alle inzendingen elk jaar in maart alweer door de kamer. Een moment waar we elk jaar weer naar uitkijken.

Er zijn ook steeds vaker inzendingen met een boodschap. Dit jaar viel bijvoorbeeld het Franse ‘Mercy’ op van het duo Madame Monsieur. Zonder enige voorbereiding is het logisch dat je bij dit lied blijft denken aan een dankbaar persoon of chocolade. Echter Mercy is de naam van een vluchtelingenbaby, geboren op de Middellandse zee, die symbool staat voor al die kinderen die de overtocht niet overleefd hebben.

de green room in Lissabon 2018
Interviews van de deelnemers na het optreden

En dan Netta van Israël met het nummer ‘Toy’. Als je de begin-geluiden hoort, denk je niet onmiddellijk dat hier diepere betekenissen achter zitten. Emancipatie en sociale rechtvaardigheid, strijd tegen pesten in een kleurrijke en vrolijke verpakking, de #metoo beweging in kleur. Een modern strijdlied waar velen kracht uit kunnen halen:  ‘look at me, I’m a beautiful creature’’. Een beetje extra zelfvertrouwen voor een ieder die het nodig heeft.

Genoeg om het festival in 2019 naar Jeruzalem te halen.

Jeruzalem, Israël… dat ligt toch buiten Europa?

Jeruzalem ligt  toch niet in Europa, waarom doen ze dan mee?

Het antwoord is saaie kost maar verklaart alles. Het Songfestival wordt georganiseerd door de EBU (European Broadcasting Union). Deze komt voort uit de in 1950 opgerichte ERU (Europese Radio Unie). In 1993 fuseerde de EBU met de Oost-Europese OIRT en waren er ineens 72 leden. De EBU heeft zich nooit beperkt tot uitsluitend Europese landen, ondanks de naam. Voorwaarde voor lidmaatschap is de geografische ligging ten noorden van de 30ste breedtegraad, ten westen van de 40ste lengtegraad en ten oosten van de Atlantische oceaan of lidmaatschap van de Raad van Europa.

Een heel verhaal, maar dit geeft antwoord op de jaarlijks terugkerende vraag waarom er niet-Europese landen meedoen! 

Op grond van de geografische voorwaarde zouden bijvoorbeeld Egypte en Marokko ook mee mogen doen.  (bron wikipedia)

En ook in Australië is het Songfestival erg populair en dat was blijkbaar voldoende reden voor de EBU in 2015 om, aanvankelijk eenmalig, toestemming te geven voor deelname.

En….het kan nog gekker, Eurovisie Asia komt eraan!

In augustus 2017 heeft de EBU aangekondigt dat er in oktober 2018 een Eurovision Asia gaat komen.  Wij gaan het extra in de gaten houden!
En straks zijn we jullie verslaggevers ter plaatse.
Want het smaakt nog steeds naar meer!


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *